مقدمه

زمانی که تصمیم می‌گیرید زبان انگلیسی را یاد بگیرید، یکی از سوالات اصلی این است که کدام لهجه را انتخاب کنید: انگلیسی بریتانیایی یا انگلیسی آمریکایی؟ این دو لهجه در بسیاری از جنبه‌ها مشابه هستند، اما در عین حال تفاوت‌های قابل توجهی دارند که می‌تواند انتخاب شما را تحت تأثیر قرار دهد.

در این مقاله، به بررسی تفاوت‌های واژگان، تلفظ و گرامر این دو لهجه خواهیم پرداخت و به شما کمک می‌کنیم تا تصمیم بگیرید کدام لهجه برای یادگیری بهتر است

۱. تفاوت در واژگان

یکی از تفاوت‌های بارز بین انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی در واژگان است. بسیاری از کلمات در این دو لهجه به روش‌های متفاوتی استفاده می‌شوند.

انگلیسی بریتانیایی:

• Lorry (کامیون) – در آمریکایی به آن Truck گفته می‌شود.
• Biscuit (بیسکویت) – در آمریکایی به آن Cookie می‌گویند.
• Flat (آپارتمان) – در آمریکایی به آن Apartment می‌گویند.

انگلیسی آمریکایی:

• Chips (چیپس) – در بریتانیایی به آن Crisps می‌گویند.
• Sweater (کاپشن) – در بریتانیایی به آن Jumper گفته می‌شود.
• Elevator (آسانسور) – در بریتانیایی به آن Lift می‌گویند.

این تفاوت‌های واژگانی ممکن است در مکالمات روزمره یا هنگام مسافرت به کشور دیگر اهمیت پیدا کنند.

۲. تفاوت در تلفظ

تفاوت‌های تلفظ یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته این دو لهجه است. انگلیسی بریتانیایی معمولاً با تلفظی رسمی‌تر و دقیق‌تر از انگلیسی آمریکایی شناخته می‌شود. در حالی که در انگلیسی آمریکایی، برخی از صداها و حروف ممکن است کوتاه‌تر و سریع‌تر تلفظ شوند.

مثال‌ها:

• Schedule:
  • در انگلیسی بریتانیایی: /ˈʃed.juːl/
  • در انگلیسی آمریکایی: /ˈskedʒ.uːl/
• Route:
  • در انگلیسی بریتانیایی: /ruːt/
  • در انگلیسی آمریکایی: /raʊt/

همچنین، در انگلیسی بریتانیایی معمولاً حروف "r" در پایان کلمات به طور واضح تلفظ می‌شود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی بسیاری از این "r" ها تلفظ نمی‌شوند. به عنوان مثال، کلمه "car" در انگلیسی آمریکایی به صورت /kɑːr/ و در انگلیسی بریتانیایی به صورت /kɑː/ تلفظ می‌شود.

۳. تفاوت در گرامر

گرچه ساختار گرامری انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی مشابه است، اما برخی تفاوت‌های جزئی در زمان‌ها، پیش‌فرض‌ها و استفاده از فعل‌ها وجود دارد.

۳.۱. استفاده از Present Perfect

در انگلیسی بریتانیایی، معمولاً از Present Perfect برای اشاره به اعمالی که تأثیرات آن‌ها هنوز وجود دارند، استفاده می‌شود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی، ممکن است از Simple Past استفاده شود.

• بریتانیایی: I’ve lost my keys.
• آمریکایی: I lost my keys.

۳.۲. استفاده از "got" و "gotten"

در انگلیسی بریتانیایی، کلمه "got" برای بیان وضعیت یا مالکیت به کار می‌رود، اما در انگلیسی آمریکایی، از "gotten" استفاده می‌شود.

• بریتانیایی: I have got a new car.
• آمریکایی: I have gotten a new car.

۴. کدام را یاد بگیریم؟

در نهایت، سوال اصلی این است که کدام لهجه را یاد بگیریم؟ پاسخ به این سوال بستگی به اهداف شخصی شما دارد. در اینجا چند نکته برای انتخاب بهتر آورده شده است:

اگر:

• مکالمات روزمره با مردم کشورهای مختلف برایتان مهم است، ممکن است بهتر باشد که به انگلیسی بریتانیایی توجه کنید چون این لهجه در کشورهای زیادی از جمله بریتانیا، استرالیا، و هند رایج است.
• قصد دارید در آمریکا تحصیل کنید یا کار کنید، انتخاب انگلیسی آمریکایی منطقی‌تر است.
• ترجیح می‌دهید با فیلم‌ها و رسانه‌های آمریکایی آشنا شوید، ممکن است انگلیسی آمریکایی را بهتر یاد بگیرید.

نکته:

اگر شما صرفاً به یادگیری زبان انگلیسی به عنوان یک زبان بین‌المللی فکر می‌کنید، باید بدانید که بیشتر اصول زبان و گرامر در هر دو لهجه مشابه هستند و می‌توانید با هر یک از آن‌ها موفق باشید. تنها تفاوت‌ها در تلفظ، واژگان، و برخی از جزئیات گرامری است.

نتیجه‌گیری

در نهایت، تفاوت‌های قابل توجهی بین زبان انگلیسی بریتانیایی و زبان انگلیسی آمریکایی وجود دارد که می‌تواند به انتخاب شما برای یادگیری بستگی داشته باشد. به طور کلی، هیچ کدام از این دو لهجه بهتر از دیگری نیستند، بلکه بستگی به نیازهای شما دارد. پس از بررسی تفاوت‌ها، تصمیم بگیرید که کدام یک با اهداف شما بیشتر سازگار است.

حال که با تفاوت‌های انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی آشنا شدید، شما چه تصمیمی گرفته‌اید؟ کدام لهجه را برای یادگیری انتخاب می‌کنید؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید و برای اطلاعات بیشتر درباره یادگیری زبان انگلیسی، به مقالات دیگر ما مراجعه کنید!