1. گوش دادن را یاد بگیرید.
قبل از اینکه یاد بگیرید چگونه صحبت کنید، باید نحوه گوش دادن را یاد بگیرید. تشخیص برخی صداها هنگام گوش دادن سخت است. بلندگو خوابید یا لیز خورد؟ چانه یا ساق پاش صدمه دیده؟ اگر بتوانید تفاوت را بشنوید، بیان تفاوت آسان تر خواهد بود.
2. با بهترین دیکشنری های تلفظ انگلیسی به صورت آنلاین بیاموزید.
احتمالاً قبلاً از یک فرهنگ لغت برای ترجمه کلمات انگلیسی استفاده می کنید، اما دیکشنری های آنلاین یا دیجیتال می توانند مزایای بیشتری از جمله راهنماهای تلفظ را ارائه دهند. این نوع دیکشنری ها برخی از مفیدترین ابزارهایی هستند که می توانید برای تمرین تلفظ انگلیسی داشته باشید. بهترین از همه، آنها به صورت آنلاین در دسترس هستند! مثل گوگل ترنسلیت
3. به حرکت دهان و لب های خود توجه کنید.
وقتی صحبت می کنید، دهان خود را حرکت می دهید. نحوه حرکت دادن دهان بر نحوه تلفظ یک کلمه تأثیر می گذارد.
اولین قدم برای اصلاح فرم دهان این است که به آن توجه کنید و به آن توجه کنید. چند راه وجود دارد که می توانید بررسی کنید که دهان و لب های شما شکل درستی دارند:
از آینه استفاده کنید. این تا حد زیادی ساده ترین راه برای تشخیص اینکه دهان شما در حین صحبت کردن چه می کند است.
یک انگشت را جلوی لب های خود قرار دهید (مثل اینکه می گویید "سس"). هنگام صحبت کردن، انگشت خود را تکان ندهید. باید احساس کنید که لب‌هایتان از انگشتتان دور می‌شوند یا به آن فشار می‌آورند.
به دیگران نگاه کنید و به شکلی که دهان و لب‌هایشان هنگام صحبت کردن ایجاد می‌کنند، توجه کنید. سعی کنید برنامه تلویزیونی یا فیلم مورد علاقه خود را دنبال کنید.
4. به زبان خود توجه کنید.
تفاوت اصلی بین برنج و شپش در زبان شماست. هنگامی که صحبت می کنید، زبان خود را حرکت می دهید تا صدا ایجاد کند. احتمالاً حتی متوجه این موضوع نشده اید، زیرا بدون فکر این کار را انجام می دهید. برای بهبود تلفظ انگلیسی خود، ایده خوبی است که بررسی کنید زبانتان چه می کند.
برخی از صداهای دشوار برای سخنرانان غیر بومی عبارتند از حروف "L" و "R" و صدای "TH". تلفظ صحیح آنها بر سر زبان است!
برای ایجاد صدای "L"، زبان شما باید پشت دندان های جلویی و بالای دهانتان را درست پشت دندان هایتان لمس کند.
اکنون آن را امتحان کنید: کلمه "نور" را بگویید. چند بار بگو احساس کنید که زبانتان در کجای دهانتان است. مطمئن شوید که بالای دهان شما را لمس می کند.
برای ایجاد صدای "R"، زبان شما نباید بالای دهان شما را لمس کند. اگر چیزی نمی گفتید، زبان خود را به سمت وسط دهان، نزدیک جایی که به طور طبیعی قرار دارد، بکشید. همانطور که صدا را می گویید، لب های شما باید کمی گرد باشد.
اکنون آن را امتحان کنید: کلمه "درست" را چند بار بگویید. هنگام صحبت کردن، باید هوا را بین زبان و بالای دهان خود احساس کنید. همچنین هنگام ایجاد صدا باید احساس کنید که لب هایتان کمی گردتر می شوند.
حالا برای صدای "TH". برای ایجاد این صدا، زبان خود را بین دندان های بالا و پایین قرار دهید. زبان شما باید کمی بین دندان‌هایتان قرار بگیرد و همانطور که هوا را از دهان بیرون می‌آورید، اجازه دهید مقداری هوا بین زبان و دندان‌هایتان خارج شود – این همان چیزی است که صدا را ایجاد می‌کند.
اکنون آن را امتحان کنید: کلمه «فکر کن» را بگویید. آن را چند بار تکرار کنید. مطمئن شوید که زبان خود را بین دندان های خود فشار می دهید.
5. کلمات را به صداها تقسیم کنید.
کلمات از هجاها یا قطعات تشکیل شده اند. به عنوان مثال، کلمه "syllableا" دارای سه هجا است: syl-la-ble. تبدیل کلمات به قطعات می تواند تلفظ آنها را آسان تر کند.
برای بررسی اینکه یک کلمه چند هجا دارد، دست خود را درست زیر چانه خود قرار دهید. کلمه را آهسته بگویید. هر بار که چانه دست شما را لمس می کند، این یک هجا است.
حتی می توانید کلمه را در قسمت هایی بنویسید. بین هر هجا فاصله بگذارید یا یک خط بکشید (هر هجا باید حداقل یک مصوت داشته باشد: a, e, i, o, u, y). حالا سعی کنید کلمه را بگویید. به آرامی بگویید و بعد از هر هجا مکث کنید. این راحت تر نیست؟
6. به صداها و کلمات استرس اضافه کنید.
انگلیسی زبان پر استرسی است. این بدان معناست که برخی از کلمات و صداها مهمتر از سایرین هستند. وقتی یک کلمه را با صدای بلند می گویید می توانید این را بشنوید. به عنوان مثال، کلمه "Introduce" در پایان با تاکید تلفظ می شود، بنابراین به نظر می رسد: "in-tro-DUCE".
گاهی اوقات، جایی که در یک کلمه استرس وارد می کنید، می تواند معنای کلمه را تغییر دهد. این کلمه را با صدای بلند بگویید: «present». اگر گفتید "PREsent"، در مورد اسمی صحبت می کنید که به معنای "در این لحظه" یا "هدیه" است. اگر گفتید "preSENT"، در مورد فعل صحبت می کنید که به معنای "دادن یا نشان دادن" است.
باید به خاطر داشته باشید که اکثر اسامی دو هجا بر روی هجای اول تاکید دارند و اکثر افعال دو هجایی روی هجای دوم تاکید دارند (مانند "present").
اگر همه اینها خیلی پیچیده به نظر می رسد، نگران حفظ کردن همه این قوانین نباشید – بهترین راه برای یادگیری گوش دادن و تمرین است. به یاد داشته باشید که اکثر انگلیسی زبانان بومی نیز قوانین را نمی دانند - آنها فقط آنچه را که "درست به نظر می رسد" می گویند. با تمرین کافی، می توانید آنچه را که درست به نظر می رسد نیز دریافت کنید.
7. از خود بپرسید که کدام گویش انگلیسی را می خواهید یاد بگیرید.
وقتی انگلیسی صحبت می کنید، می خواهید به نظر برسید که اهل آمریکا یا انگلیس هستید؟ استرالیا یا نیوزلند؟ شاید کانادا یا آفریقای جنوبی.
انتخاب لهجه انگلیسی یکی از اولین تصمیماتی است که باید در سفر یادگیری انگلیسی خود اتخاذ کنید. نه تنها بسیاری از واژگانی را که یاد می گیرید تعیین می کند، بلکه به شدت بر تلفظ شما نیز تأثیر می گذارد.
دو نوع رایج انگلیسی برای دانشجویان ESL احتمالا انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی است.
انتخاب نوع بر نحوه تلفظ صداها تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، در آمریکا، صدای "r" در انتهای یک کلمه بسیار تندتر است.
و هنگامی که یک "t" در وسط یک کلمه ظاهر می شود، آمریکایی ها اغلب آن را به عنوان "d" تلفظ می کنند، در حالی که انگلیسی ها آن را به عنوان "t" سخت تلفظ می کنند. به کلماتی مانند «آب»، «هر چه» یا «سبک‌تر» فکر کنید.
هنگامی که انتخاب کردید که کدام گویش انگلیسی را می خواهید انتخاب کنید، روش ها و ابزارهای مطالعه خود را بر اساس آن تصمیم بگیرید.
تماشای فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی راه‌های فوق‌العاده‌ای برای یادگیری زبان انگلیسی و گرفتن لهجه هستند. من به خصوص تماشای سریال های تلویزیونی را دوست دارم، زیرا ساعت ها محتوا دارید و به مرور زمان یاد می گیرید که لهجه های شخصیت ها را درک کنید.
اگر به دنبال یک برنامه تلویزیونی بریتانیایی هستید، "تاج" را توصیه می کنم، یک درام درباره ملکه الیزابت دوم. من همچنین عاشق "نمایش بزرگ شیرینی پزی بریتانیا" هستم. تماشای این رئالیتی شو بسیار جذاب و سرگرم کننده است و شما عامیانه مدرن را انتخاب خواهید کرد.
نمایش های انگلیسی چطور؟ "Friends" یک گزینه کلاسیک برای یادگیری زبان انگلیسی است و بسیاری از آمریکایی ها دوست دارند در مورد آن با شما صحبت کنند. «بروکلین نه-نه» یک کمدی کمدی است که در حال حاضر روی آنتن می‌رود و حول محور پلیس‌ها (پلیس‌ها و زنان) در شهر نیویورک است.
8. صداهای خاص را اغراق کنید (آنها را بزرگتر کنید).
بسته به زبان مادری شما و اینکه کدام گویش انگلیسی را مطالعه می کنید، ممکن است صداهای خاصی برای شما دشوار باشد. در واقع، من فکر می کنم هر دانش آموز ESL که من ملاقات کرده ام که در حال یادگیری انگلیسی آمریکایی است با صدای "r" آمریکایی مبارزه می کند!
پس چگونه می‌توان بر صدای سختی مانند این مسلط شد؟
باور کنید یا نه، اغراق کردن این صداها احتمالا درک شما را برای افراد بومی آسان تر می کند. ممکن است فکر کنید که به نظرتان بد به نظر می رسد زیرا به این صداها عادت ندارید. اما برای یک زبان مادری، شما بسیار معتبرتر از یک خارجی که از این صداها خجالتی است به نظر خواهید رسید.
اغراق کردن، مبالغه. صدا را اغراق کنید تا زمانی که احساس مسخره کنید. اغراق کنید تا زمانی که مطمئن شوید آنقدر زیاد است که مردم شما را مسخره می کنند.
هدف چیست؟ در نهایت، آنقدر به شکل دهان خود عادت خواهید کرد که حواس تان به اغراق نیست و در حین صحبت کردن به قوانین تلفظ انگلیسی فکر نمی کنید. و آن وقت است که می دانید در مسیر روانی هستید.
9. کلمات دشوار را با صدای آنها بنویسید.
آیا با کلمات خاصی مشکل دارید؟ سعی کنید آنها را بنویسید.
نه، نه فقط کلمه. سعی کنید آن را به صورت آوایی بنویسید (به جای املای آن با صداهای آن).
فرض کنید با کلمه pizza مشکل دارید. آن را به صورت آوایی بنویسید: piːtsə.
هنگامی که به صداهای صوتی نگاه می کنید، می توانید ببینید که double-z مانند یک "ts" تلفظ می شود.
سعی کنید فلش کارت بسازید. کلمه را در یک طرف بنویسید، سپس آن را به صورت آوایی در طرف دیگر بنویسید. اگر کمک می کند، می توانید حروف هر طرفی را که در حال آزمایش خود هستید برجسته کنید. (این می تواند به ویژه برای یادگیرندگان بصری مفید باشد!)
نحوه بهبود تلفظ-انگلیسی نوشتن چیزها به صورت آوایی می تواند دشوار باشد، به خصوص اگر به زبان دوم شما باشد. اگر به کمک نیاز دارید، به EasyPronunciation.com مراجعه کنید. کلمه یا جمله ای را که به کمک نیاز دارید تایپ کنید و وب سایت آن را به صورت آوایی برای شما رونویسی می کند. ( به شما امکان می دهد بین انگلیسی آمریکایی و انگلیسی انتخاب کنید!)
10. صدای یا تصویر خودتان را ضبط کنید.
یکی از راه‌های تشخیص اینکه آیا تمام تمرین‌های شما جواب می‌دهد این است که خودتان را با دوربین ضبط کنید. از یک دوربین استفاده کنید و فقط از یک ضبط کننده صدا استفاده نکنید، زیرا مهم است که چگونه صحبت می کنید، نه تنها آن را بشنوید.
برای ضبط خود نیازی به دانلود نرم افزار خاصی ندارید. اکثر رایانه ها و دستگاه های تلفن همراه دارای ضبط کننده های ویدئویی داخلی هستند. می توانید از PhotoBooth در مک یا Movie Moments درویندوز استفاده کنید. برنامه های خاص با گذشت زمان تغییر می کنند (مثلاً برنامه Movie Moments ممکن است تا زمانی که این مطلب را می خوانید دیگر در دسترس نباشد) اما تا زمانی که رایانه دارای دوربین باشد، باید بتوانید با آن فیلم ضبط کنید. تلفن یا دستگاه همراه شما همچنین دارای یک برنامه فیلمبرداری است که معمولاً بخشی از برنامه دوربین است.
ضبط خود را با شخص دیگری که همان کلمات یا صداها را می گوید مقایسه کنید. ویدیویی از قسمت مورد علاقه خود از یک فیلم پیدا کنید. یک یا دو جمله را انتخاب کنید و سعی کنید با استرس، لحن و تلفظ ویدیو مطابقت داشته باشید. سپس می توانید این دو را مقایسه کنید، ببینید چه کاری متفاوت انجام داده اید و دوباره امتحان کنید.
برای بررسی از یک دوست بپرسید یا یک ویدیو تماشا کنید. اگر تلفظ شما یکسان نیست، چند سوال از خود بپرسید: آیا دهان خود را به درستی حرکت می دهید؟ آیا زبان شما در جای مناسب است؟ آیا روی قسمت درست کلمه تاکید می کنید؟ از همه چیزهایی که در این مقاله یاد گرفتید استفاده کنید.

تلفظ برای یادگیری زبان انگلیسی به اندازه واژگان و گرامر مهم است. به لطف این 10 نکته، به زودی در راه تلفظ انگلیسی مانند یک بومی خواهید بود.

و به یاد داشته باشید: تمرین باعث کمال می‌شود!